Ελληνικός Τίτλος: Όταν έκλαψε ο Νίτσε
Είδος: Δράμα
Σκηνοθεσία: Pinchas Perry
Πρωταγωνιστούν: Armand Assante,Ben Cross,Jamie Elman,Katheryn Winnick
Διάρκεια: 105 λεπτά
Υπόθεση
Ο Φρίντριχ Νίτσε, ο Σίγκμουντ Φρόιντ, ο Δρ. Τζόζεφ Μπρόιερ και η Άννα Ο. θα συναντηθούν. Tην εποχή εκείνη ο Νίτσε είναι ένας άγνωστος, άρρωστος και φτωχός φιλόσοφος και ο Φρόιντ είναι ένας 26χρονος μαθητευόμενος της ιατρικής. Ένα σπαρακτικό ερωτικό τρίγωνο και μια μοιραία γυναίκα, η Λου Σαλομε, θα ενώσει τις ζωές τους. Η Λου θα πείσει το Δρ. Μπρόιερ να εφαρμόσει πειραματικά στο μυαλό του Νίτσε τη νέα του αμφιλεγόμενη θεραπεία. Στην προσπάθειά του να θεραπεύσει τον νεαρό φιλόσοφο, ο Μπρόιερ γίνεται ο ίδιος ασθενής. Οι δυο τους θα χαθούν σε έναν κόσμο όπου η πραγματικότητα, τα όνειρα, οι σεξουαλικές εμμονές και τα αιώνια πάθη γίνονται ένα.
Αξιολόγηση
H ταινία είναι βασισμένη στο best-seller μυθιστόρημα "Όταν έκλαψε ο Νίτσε",του σημαντικού αμερικανού ψυχαναλυτή και διδάκτορα Ίρβιν Γιάλομ, το οποίο έχει μεταφραστεί σε δεκαέξι γλώσσες και κατάφερε να αποσπάσει το χρυσό μετάλλιο της Κοινοπολιτείας ως το καλύτερο μυθιστόρημα του 1993. Πρόκειται για ένα βιβλίο το οποίο δυστυχώς δεν έχω διαβάσει αλλά κρίνοντας από την ταινία πρέπει να είναι καταπληκτικό.
Μη έχοντας διαβάσει το βιβλίο λοιπόν δεν ήξερα τι να περιμένω. Μάλλον περίμενα την ταινία πιο εξεζητημένη και μακρινή προς εμένα δεδομένων των σημαντικότατων και ιδιαίτερων προσωπικοτήτων που προσπαθεί να προσεγγίσει. Ευτυχώς διαψεύστηκα. Ο φόβος της ζωής και του θανάτου, της μοναξιάς, της προδοσίας, η δύναμη της αγάπης, η ανάγκη της φιλίας ακόμη κι από αυτούς που φαίνεται κ ίσως και να καταφέρνουν να ζουν μόνοι είναι μερικά μόνο από τα θέματα που συζητούν στην ιδιόμορφη κουβέντα τους ο φιλόσοφος Νίτσε και ο γιατρός Μπρόιερ. Ουσιαστικά στο βιβλίο κ έπειτα στην ταινία εκλαϊκεύονται έννοιες δίχως να απλοποιούνται, με κάποιο τρόπο ζητήματα σοβαρά γίνονται προσιτά και προσπελάσιμα ενώ σε ένα άλλο πλαίσιο θα φάνταζαν δυσνόητα, κι όλα αυτά με την υποστήριξη χαρακτήρων ζωντανών που παλεύουν για τη γαλήνη και την ισορροπία.
Στα λιγότερα φιλοσοφικά θέματα της ταινίας μου άρεσε ο Armand Assante στο ρόλο του Νίτσε αν και κάποιοι που ξέρουν καλύτερα το μεγάλο γερμανό φιλόσοφο φαίνεται να διαφωνούν ενώ καλή γενικά ήταν και η σκηνοθετική προσέγγιση με έμφαση στα όνειρα του γιατρού Μπροιερ τον οποίο ενσαρκώνει ο Ben Cross.
Όπως θα καταλάβατε αυτό που κάνει αυτή την ταινία ιδιαίτερη είναι η υπόθεση και το σενάριο που οφείλουμε στη φαντασία και το ταλέντο του Ιρβιν Γιαλομ. Οπότε όπως συνιστούν κι αυτοί που έχουν διαβάσει το βιβλίο, καλύτερα να προτιμήσετε αυτό έναντι της ταινίας. Αν πάλι το διάβασμα δεν είναι το δυνατό σας σημείο δείτε την ταινία έστω και μόνο για να μην χάσετε την δυνατή ανάλυση πραγματικά σημαντικών αλλά και ανθρώπινων θεμάτων.
Είδος: Δράμα
Σκηνοθεσία: Pinchas Perry
Πρωταγωνιστούν: Armand Assante,Ben Cross,Jamie Elman,Katheryn Winnick
Διάρκεια: 105 λεπτά
Υπόθεση
Ο Φρίντριχ Νίτσε, ο Σίγκμουντ Φρόιντ, ο Δρ. Τζόζεφ Μπρόιερ και η Άννα Ο. θα συναντηθούν. Tην εποχή εκείνη ο Νίτσε είναι ένας άγνωστος, άρρωστος και φτωχός φιλόσοφος και ο Φρόιντ είναι ένας 26χρονος μαθητευόμενος της ιατρικής. Ένα σπαρακτικό ερωτικό τρίγωνο και μια μοιραία γυναίκα, η Λου Σαλομε, θα ενώσει τις ζωές τους. Η Λου θα πείσει το Δρ. Μπρόιερ να εφαρμόσει πειραματικά στο μυαλό του Νίτσε τη νέα του αμφιλεγόμενη θεραπεία. Στην προσπάθειά του να θεραπεύσει τον νεαρό φιλόσοφο, ο Μπρόιερ γίνεται ο ίδιος ασθενής. Οι δυο τους θα χαθούν σε έναν κόσμο όπου η πραγματικότητα, τα όνειρα, οι σεξουαλικές εμμονές και τα αιώνια πάθη γίνονται ένα.
Αξιολόγηση
H ταινία είναι βασισμένη στο best-seller μυθιστόρημα "Όταν έκλαψε ο Νίτσε",του σημαντικού αμερικανού ψυχαναλυτή και διδάκτορα Ίρβιν Γιάλομ, το οποίο έχει μεταφραστεί σε δεκαέξι γλώσσες και κατάφερε να αποσπάσει το χρυσό μετάλλιο της Κοινοπολιτείας ως το καλύτερο μυθιστόρημα του 1993. Πρόκειται για ένα βιβλίο το οποίο δυστυχώς δεν έχω διαβάσει αλλά κρίνοντας από την ταινία πρέπει να είναι καταπληκτικό.
Μη έχοντας διαβάσει το βιβλίο λοιπόν δεν ήξερα τι να περιμένω. Μάλλον περίμενα την ταινία πιο εξεζητημένη και μακρινή προς εμένα δεδομένων των σημαντικότατων και ιδιαίτερων προσωπικοτήτων που προσπαθεί να προσεγγίσει. Ευτυχώς διαψεύστηκα. Ο φόβος της ζωής και του θανάτου, της μοναξιάς, της προδοσίας, η δύναμη της αγάπης, η ανάγκη της φιλίας ακόμη κι από αυτούς που φαίνεται κ ίσως και να καταφέρνουν να ζουν μόνοι είναι μερικά μόνο από τα θέματα που συζητούν στην ιδιόμορφη κουβέντα τους ο φιλόσοφος Νίτσε και ο γιατρός Μπρόιερ. Ουσιαστικά στο βιβλίο κ έπειτα στην ταινία εκλαϊκεύονται έννοιες δίχως να απλοποιούνται, με κάποιο τρόπο ζητήματα σοβαρά γίνονται προσιτά και προσπελάσιμα ενώ σε ένα άλλο πλαίσιο θα φάνταζαν δυσνόητα, κι όλα αυτά με την υποστήριξη χαρακτήρων ζωντανών που παλεύουν για τη γαλήνη και την ισορροπία.
Στα λιγότερα φιλοσοφικά θέματα της ταινίας μου άρεσε ο Armand Assante στο ρόλο του Νίτσε αν και κάποιοι που ξέρουν καλύτερα το μεγάλο γερμανό φιλόσοφο φαίνεται να διαφωνούν ενώ καλή γενικά ήταν και η σκηνοθετική προσέγγιση με έμφαση στα όνειρα του γιατρού Μπροιερ τον οποίο ενσαρκώνει ο Ben Cross.
Όπως θα καταλάβατε αυτό που κάνει αυτή την ταινία ιδιαίτερη είναι η υπόθεση και το σενάριο που οφείλουμε στη φαντασία και το ταλέντο του Ιρβιν Γιαλομ. Οπότε όπως συνιστούν κι αυτοί που έχουν διαβάσει το βιβλίο, καλύτερα να προτιμήσετε αυτό έναντι της ταινίας. Αν πάλι το διάβασμα δεν είναι το δυνατό σας σημείο δείτε την ταινία έστω και μόνο για να μην χάσετε την δυνατή ανάλυση πραγματικά σημαντικών αλλά και ανθρώπινων θεμάτων.
0 Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου