Πρωτότυπος Τίτλος: 4 luni, 3 saptamâni si 2 zile
Ελληνικός Τίτλος: 4 Μήνες 3 εβδομάδες και 2 Ημέρες
Είδος: Δράμα, Κοινωνική
Σκηνοθεσία: Cristian Mungiu
Πρωταγωνιστούν: Anamaria Marinca,Laura Vasiliu,Vlad Ivanov
Διάρκεια: 113 λεπτά
Βρισκόμαστε στη Ρουμανία λίγο πριν την πτώση του κομμουνισμού και του καθεστώτος Τσαουσέσκου. Δύο φοιτήτριες, η Otilia και η Gabita, συγκάτοικοι στο πανεπιστήμιο, καλούνται να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της εγκυμοσύνης της μίας από τις δύο. Οι εκτρώσεις απαγορεύονται και καμιά από τις δύο δεν έχει παρόμοια εμπειρία. Τα κορίτσια κανονίζουν να συναντήσουν σε ένα ξενοδοχείο τον κύριο Bebe, ο οποίος θα προβεί στην διαδικασία της έκτρωσης. Ωστόσο ο γιατρός αυτός που γνωρίζει ότι θα πραγματοποιήσει μία παράνομη έκτρωση ζητά κάτι παραπάνω από λεφτά.
Στη κομμουνιστική Ρουμανία του 1987 η απαγόρευση των εκτρώσεων αντιμετωπίζεται από τους πολίτες σαν στέρηση της προσωπικής τους ελευθερίας. Με αφορμή το γεγονός αυτό ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος Cristian Mungiu μας αφηγείται την ιστορία της Gabita που για 4 Μήνες 3 εβδομάδες και 2 ημέρες ζει το Γολγοθά μιας ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης. Το αποτέλεσμα είναι ένα μικρό αριστούργημα. Μια ταινία σταθμός για τον αναγεννημένο Ρουμάνικο Κινηματογράφο που κέρδισε μεταξύ άλλων το Χρυσό Φοίνικα στο φεστιβάλ των Καννών για το 2007.
Το 4 Μήνες , 3 εβδομάδες και 2 ημέρες είναι μια ταινία εξαιρετικά απλή και φρικτά ρεαλιστική. Χωρίς ακραίους συναισθηματισμούς και υπερβολές σε παρασύρει αργά αλλά σταθερά στη μαύρη ιστορία των δυο ηρωίδων που γίνονται ένα για να αντιμετωπίσουν τη σκληρότητα της ζωής τους όπως αυτή διαμορφώνεται μέσα στη χωρίς διεξόδους κοινωνία τους. Η ιστορία ξετυλίγεται στο γκρίζο σκηνικό των εργατικών κατοικιών μιας ρουμανικής πόλης κ είναι βυθισμένη σε μια εξαθλίωση που δημιουργεί τις περισσότερες φορές επιβλητική ατμόσφαιρα. Χωρισμένη ξεκάθαρα σαν τις πράξεις ενός δράματος, σκηνοθετημένη απλά, με αργούς ρυθμούς ,παντελή απουσία μουσικής επένδυσης, φωτογραφία απερίγραπτα ρεαλιστική μα πάνω απ’ όλα διάλογους φυσικούς που σε κάνουν να ανατριχιάσεις με την αλήθεια τους, η ταινία καταφέρνει να εξιστορήσει τα γεγονότα της παράνομης έκτρωσης (με λεπτομέρειες που σοκάρουν) μα και να αποτυπώσει τη δύσκολη ζωή κάτω από ένα απολυταρχικό καθεστώς, σ΄ ένα παρηκμασμένο περιβάλλον.
Ερμηνευτικά οι πρωταγωνίστριες της ταινίας είναι εξαιρετικές. Η Anamaria Marinca στο ρόλο της Otilia που με αυταπάρνηση δέχεται κάθε ταπείνωση για να βοηθήσει τη φίλη της, είναι ανατριχιαστική με τη φυσικότητα της. Καταφέρνει να είναι σπαρακτική χωρίς καμία έξαρση, καμία υπερβολή, μόνο από την μεστή ερμηνεία της με το βλέμμα της, το τρέμουλο της φωνής της, την τρομαγμένη όψη του προσώπου της. Επίσης πολύ καλή είναι κ η Laura Vasiliu στο ρόλο της Gabita, που αντιμετωπίζει με ψυχρότητα και σχεδόν αποστασιοποιημένα τις περισσότερες φορές τα γεγονότα της έκτρωσης της και καταφέρνει να δημιουργήσει πολλά συναισθήματα και προβληματισμούς.
Γενικά πρόκειται για ένα συγκλονιστικό και απερίγραπτα ρεαλιστικό δράμα που αποκλείεται να σας αφήσει ανεπηρέαστους. Ακόμη κ αν το δείτε αυστηρά σαν την εξιστόρηση μιας ιστορίας αποκλείεται να μην σας δημιουργηθούν ηθικοί και κοινωνικοί προβληματισμοί ενώ αποκλείεται έστω και για λίγο να μην συμπάσχετε με τις δύο ηρωίδες.
0 Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου