The Condemned (2007) [3/10]

Το έγραψε ο/η Ανώνυμος | with 0 Σχόλια »




Ελληνικός Τίτλος: Ο τελευταίος επιζών
Γλώσσα: Αγγλικά
Είδος: Περιπέτεια
Σκηνοθεσία: Scott Wiper
Πρωταγωνιστές: Steve Austin, Vinnie Jones, Rick Hoffman, Robert Mammone
Διάρκεια: 113 λεπτά

H World Wrestling Entertainment (WWE) Films μετά τα See No Evil και The Marine επιστρέφει με το The Condemned. Αυτή την φορά σειρά είχε ο Steve Austin να δοκιμάσει τις υποκριτικές του ικανότητες.

Στην ταινία ένας πλούσιος παραγωγός μαζεύει 10 θανατοποινίτες σε ένα νησί κάπου στα νησιά Παπούα. Ο σκοπός είναι να αλληλοσκοτωθούν μέσα σε 30 ώρες και όποιος επιζήσει θα αφεθεί ελεύθερος.Η ταινία θυμίζει σαν υπόθεση το Battle Royale αλλά τίποτα περισσότερο.

Σκηνοθετικά ο Scott Wiper περισσότερο μας ζάλισε παρά μας βοήθησε να παρακολουθήσουμε την ταινία. Η άσκοπη χρήση της shaking κάμερας και τα περιττά γρήγορα zoom in-zoom out καθόλη την διάρκεια της ταινίας φαίνεται πως είχαν σκοπό να μας βγάλουν το ποπ κορν που φάγαμε, ενώ μας έδωσε την εντύπωση ότι ο Wiper μόνο αυτά θυμάται από την σχολή σκηνοθεσίας.

Το σενάριο τώρα δεν ήταν τίποτα ιδιαίτερο, όχι ότι περιμέναμε να είναι δηλαδή. Ανούσιοι διάλογοι, κάποιες επιτυχημένες ατάκες, υπερβολική βία, πολλές εκρήξεις, αρκετές μονομαχίες τύπου Smack down, και κλασικά λίγο δράμα. Δυστυχώς από ένα σημείο και μετά χάνει το ενδιαφέρον και ο μόνος λόγος για να συνεχίσεις να το βλέπεις είναι για να δεις το τέλος. Όμως τελικά καταντάει τόσο προβλέψιμο που δεν σε νοιάζει αν την δεις η όχι αφού σίγουρα ξέρεις πως τελειώνει...

Όσο για την υποκριτική ικανότητα που διαθέτει ο κάθε ηθοποιός δεν μπορούμε να πούμε ότι ξεκινώντας να τη βλέπουμε περιμέναμε κάτι καλύτερο. Στα θετικά όμως θα βάλουμε τον Vinnie Jones που στάθηκε στο ύψος του και τον Steve Austin που παρόλο δεν ήταν και τόσο καλός αποδείχθηκε καλύτερος από τους περισσότερους του καστ που δηλώνουν ηθοποιοί...

Στο τέλος δε η ταινία, προσπαθεί να μας περάσει και κοινωνικά (λέμε τώρα) μηνύματα για την κατάντια της τηλεόρασης και του κινηματογράφου με την υπερβολική βία. Ειδικά το ίντερνετ και τα ριάλιτι σόου για τα οποία γίνεται λόγος, προβάλλονται με τρόπο που προσπαθεί να προκαλέσει ενοχές, ο οποίος βέβαια και δεν είναι πειστικός...

Τέλος για να μην είμαστε και άδικοι, ίσως το κομμάτι του οποίου η επιμέλεια δεν πήγε χαμένη, ήταν η μουσική επένδυση. Ροκ και ξανά ροκ, διανθίζει την ταινία με ένα επαναστατικό έως και φιλοπόλεμο αίσθημα, το οποίο μάλλον δεν είχε σχέση με ότι βλέπαμε, αφού στα αυτιά μας ακούστηκαν σαν χωρίς αιτία επαναστάτες πιτσιρικάδες που βγάζουν το μένος τους πάνω στα ντραμς και τις κιθάρες ενώ κάποιοι πραγματικά φιλοπόλεμοι άνθρωποι σφάζονταν ανηλεώς...

Η ταινία αξίζει να την δείτε σε dvd μόνο εάν αυτό που σας ενδιαφέρει είναι να βλέπετε εκρήξεις, μπουνιές, κλωτσιές, πιστολιές και τα σχετικά...

+ Greekmarks.com