Ελληνικός Τίτλος: Elizabeth the Golden Age
Γλώσσα: Αγγλικά
Είδος: Περιπέτεια, ιστορική βιογραφία

Σκηνοθεσία: Shekar Kapur
Πρωταγωνιστές: Jordi Mollà, Geoffrey Rush, Cate Blanchett, Clive Owen
Διάρκεια: 114 λεπτά

Μια ακόμα ιστορική περιπέτεια ή μια προσπάθεια να γίνει μια αξιοπρεπής ταινία σχετικά με τη ζωή της μεγάλης βασίλισσας (η δεύτερη για να ακριβολογούμε με περίπου το ίδιο καστ, και τοποθετημένη λίγο αργότερα από την πρώτη); Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Η θεματολογία της είναι φυσικά η ζωή της βασίλισσας της Ελισάβετ της 1ης, και οι περιπέτειες που είχε να αντιμετωπίσει με την εισβολή των Ισπανών στη βρετανική χερσόνησο...

Πρόκειται για μια πολύ αξιόλογη προσπάθεια, με αρνητικά στοιχεία κυρίως στο σενάριό της, κι αυτά από ιστορικής άποψης και μόνο. Συγκεκριμένα, υπάρχουν στιγμές κατά τις οποίες η Ελισάβετ, θα έπρεπε να είναι πιο εκρατής στη συμπεριφορά της (το σεναριακό πρόβλημα που λέγαμε), καθώς βέβαια και στο ζήτημα της ιστορικής αλήθειας, θέματα όμως που δεν αφορούν ιδιαίτερα τους ταινιόφιλους (περίτρανη περίπτωση η επιτυχία των 300). Σε γενικές γραμμές είναι γρήγορο και καλογραμμένο, οπότε αν σας ενδιαφέρει η θεματολογία, θα σας αρέσει και η ταινία.

Προχωρώντας στα της σκηνοθεσίας, μάλλον έχουμε μια ακόμα πολύ καλή δουλειά δια χειρός του κυρίου Kapur. Οι όμορφες εικόνες που κινηματογράφησε για μας, σε συνδυασμό με τη χρήση των ηθοποιών όπως "πρέπει" - στα μέτρα και στα σταθμά δηλαδή της ταινίας -, μας δίνουν μια σχεδόν ιδανική συνέχεια για την πρώτη ταινία Elizabeth του 1998, επίσης από τα χεράκια του. Κάποιες σκηνές θα μπορούσαν να έχουν παραληφθεί, χωρίς ωστόσο να χαλούν το τελικό αποτέλεσμα.

Ερμηνευτικά, δεν είδαμε κάτι το μη αναμενόμενο. Η Blanchett ήταν για άλλη μια φορά πολύ καλή (και το λέμε ξεχνώντας το γεγονός ότι είχε να παίξει σκηνές που σίγουρα δεν θα έπρεπε να γίνουν έτσι), πλαισιωμένη όμως από έναν αρκετά αδιάφορο Geoffrey Rush (ή πιο σωστά όχι τόσο καλό για να παίξει δίπλα στη Blanchett σε μια από τις καλύτερες στιγμές της), και έναν σχεδόν κακό Clive Owen. Οι υπόλοιποι δευτερεύοντες ρόλοι - με εξαίρεση του βασιλιά Φιλίππου της Ισπανίας - καλύφθηκαν με ηθοποιούς που δεν μας ενθουσίασαν. Μοναδική επιφύλαξη η περίπτωση της Samantha Morton, η οποία μας φάνηκε πολύ καλή, και θα θέλαμε να τη δούμε λίγο ακόμα...

Τέλος, είχαμε ωραία μουσική επένδυση, και μάλιστα τέτοια που να μην θυμίζει ό,τι έχουμε ακούσει πολλάκις σε παρόμοιες ταινίες.. Σε δυο γραμμές, είναι μια πολύ καλή ταινία, και συστήνεται σε όσους τους ενδιαφέρει ενός είδους "επιμόρφωση" μέσα από τη διασκέδασή τους. Σίγουρα δεν είναι πεταμένα λεφτά, και άρα τέρψη και στις τσέπες των θεατών...

+ Greekmarks.com